کار در وزارت بهداشت و رفاه (DHW) بالاترین افتخار شغلی من بوده است و همچنین چالش برانگیزترین شغلی است که تا به حال داشته ام. این تا حدی به دلیل دامنه پویای وظایف روزانه است. ما با هشت بخش و 3000 پرسنل، سیستم های بی شماری را برای تقویت مسئولیت پذیری و برنامه ریزی برای آینده حفظ می کنیم، اما تقریباً هر هفته در DHW یادآوری است که نمی توانید برای همه چیز برنامه ریزی کنید. چابک ماندن بخشی از کار است.
در این مواقع است که با موانع پیش بینی نشده ای مواجه می شویم که اغلب درس های عمیقی را کشف می کنیم که انعطاف پذیری و شخصیت ما را شکل می دهد. در طول پنج سال گذشته، وزارت بهداشت و رفاه با طیف متنوعی از چالش‌ها مواجه بوده است، که کارکنان ما را بر آن داشته تا خود را تطبیق دهند، اولویت‌بندی کنند و پیشروی کنند. در تأمل در دوران پرتلاطم، چندین درس ارزشمند پدیدار می شود.
- اول و مهمتر از همه، بحران بر اهمیت سازگاری تأکید دارد. توانایی چرخش، تنظیم و یافتن راه‌حل‌های نوآورانه، مهارتی ارزشمند در زمان‌های تحول است.
- انطباق با شرایط به سرعت در حال تغییر به ما امکان می دهد طوفان ها را تحمل کنیم و از طرف دیگر قوی تر ظاهر شویم.
- انعطاف‌پذیری پرورش یافته از طریق سازگاری به ما کمک می‌کند تا درک کنیم که حتی در زمان‌های چالش‌برانگیز، همیشه فضایی برای رشد وجود دارد.
- بحران قدرت اجتماع و شفقت را برجسته می کند. چه در مقیاس جهانی و چه در جوامع محلی، سرازیر شدن حمایت و همدلی در مواقع بحران، گواهی بر قدرتی است که در با هم بودن وجود دارد.
- هر چه بحران گسترده تر باشد، ذینفعان به همکاری بیشتری برای کاهش و واکنش نیاز دارند. با همکاری مشترک، می‌توانیم به ارتفاعات غیرقابل پیش‌بینی فراتر از توان فردی خود برسیم.
- آخرین و مهمتر از همه، هر شرایط اضطراری فرصتی برای آماده شدن بهتر در دفعه بعدی که شرایط پیش بینی نشده رخ می دهد است. اگرچه ممکن است پیش‌بینی ماهیت دقیق کار روز بعد یا هفته غیرممکن باشد، وجود سیستم‌های قوی برای پاسخگویی کارآمد و مؤثر بسیار مهم است.
در مواقع بحران، ارزش اجتماع و به هم پیوستگی آشکار می شود. درک اینکه همه ما در شبکه پیچیده زندگی به هم پیوسته ایم، بر اهمیت تقویت روابط، حمایت از یکدیگر و پرورش احساس مسئولیت مشترک تأکید می کند.
من صمیمانه امیدوارم که دیگر مجبور نباشیم شرایط اضطراری، بیماری همه‌گیر یا رکود اقتصادی را تحمل کنیم، اما با تأمل در درس‌هایی که آموخته‌ایم، می‌دانم که در صورت تحقق آن شرایط، DHW بهتر آماده خواهد شد.
از طریق سازگاری، اجتماع و آمادگی، نه تنها می‌توانیم چالش‌های پیش رو را تحمل کنیم، بلکه می‌توانیم عاقل‌تر، قوی‌تر و دلسوزتر ظاهر شویم.